موسیقی ما - همایون شجریان در مراسم رونمایی از آلبوم «چه آتش‌ها» درباره پیگیری‌های خود برای اجرای کنسرتی خیابانی سخن گفت. فرزند خسرو آواز ایران در این مراسم که ۱۲ بهمن‌ماه در محل شرکت «دل‌آواز» برگزار شد، از علاقه‌مندی خود به برگزاری کنسرت‌های خیابانی خبر داد و افزود: «سال‌ها پیگیر بودم که خانه موسیقی شرایطی فراهم کند تا بتوانم یک اجرای خیابانی داشته باشم.» خواننده آلبوم «با ستاره‌ها» در ادامه سخنانش آمادگی خود را برای این کار اعلام کرد و ادامه داد: «بنده حاضرم سال آینده برای هرکس که دلش بخواهد، اجرای خیابانی داشته باشم و البته این اجرا را فقط برای دل مردم و بدون هیچ مناسبتی در نظر گرفته‌ام که امیدوارم این شرایط از سوی خانه موسیقی فراهم شود.»

شجریان در بخش دیگری از سخنانش درباره جبهه‌گیری هنرمندانی مثل «محمدرضا شجریان» پیرامون پخش آثارشان از صدا و سیما تأکید کرد: «یکی از دلایل اعتراض پدرم نسبت به پخش آثارش از صدا و سیما دخالت‌هایی بود که در قطعات صورت می‌گرفت؛ به صورتی که کسی که روی آهنگ تصویر می‌گذاشت، به خودش اجازه می‌داد موسیقی را هر طور که صلاح می‌داند ادیت کند.»

این خواننده که در مراسم رونمایی از آلبوم مشترکش با همکاری «علی قمصری» سخن می‌گفت، بیان کرد: «اقدام صدا و سیما در این راستا اقدام درستی نیست و هیچ هنرمندی در هیچ جای دنیا این موضوع را برنمی‌تابد، زیرا که خیلی وقت‌ها صدا و سیما انگیزه و پیام یک اثر موسیقایی را با سلیقه شخصی خود تغییر می‌دهد.»

به نظر «شجریان»، این شاید خواسته چندان عجیبی از سوی هنرمندان نباشد که بخواهند کارشان با اجازه، از صدا و سیما پخش شود. «همایون شجریان» با اشاره به نظرات پدرش در مورد نحوه مواجهه صدا و سیما با موسیقی افزود: «پدرم آن زمان می‌گفتند، موسیقی برای صدا و سیما مثل پوشال لای ظروف است. اما در حال حاضر اوضاع رو به بهبودی است و تلویزیون اسم آهنگساز و شاعر را هنگام پخش آثار می‌نویسد. به هر حال ما هنوز هم این قضیه را پیگیری می‌کنیم که کار‌ها با اجازه، از تلویزیون پخش شود.»

خواننده سمفونی «سیمرغ» در ادامه صحبت‌هایش درباره آلبوم «چه آتش‌ها» گفت: «این آلبوم مربوط به کنسرت پاییز سال ۹۰ است که سازبندی خاص خود را داشت و بازتاب‌های متفاوتی هم از سوی مخاطبان دریافت کردیم.»

شجریان با اشاره به انتقادهایی که در مورد سازبندی این کار ابراز شده، گفت: «خیلی‌ها از آن کار انتقاد کردند و می‌گفتند که چرا ساز گیتار باید وارد چنین کنسرتی می‌شد. اما نظرات مثبتی هم وجود داشت که از استقبال مخاطبان خبر می‌داد. البته کارهای «علی قمصری» همیشه خاص است و شنونده خود را دارد.»

وی افزود: «آلبوم صوتی که فردا ۱۳ بهمن‌ماه منتشر می‌شود، اجرای‌‌ همان کنسرت است که هیچ تغییری در آن داده نشده و DVD آن نیز به زودی منتشر خواهد شد.»

او در پاسخ به سوالی مبنی بر علت تأخیر دوساله در انتشار این آلبوم گفت: «دلیل این تأخیر، تنبلی ما نبود. بلکه مشکلات فنی در این راستا وجود داشت که باید حل می‌شد. ما از خدایمان است که وقتی کاری اجرا می‌شود بتوانیم آن را همزمان یا در مدت کوتاهی منتشر کنیم تا شنونده‌ها همچنان در آن فضا قرار داشته باشند. به هر حال اشعاری که ما انتخاب می‌کنیم، برگرفته از شرایط زمانه است.»

این خواننده آواز ایرانی در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره تأثیر سلیقه شخصی بر کارهایی که انجام می‌دهد، خاطرنشان کرد: «اگر کاری منطبق سلیقه‌ام نباشد، آن را انجام نمی‌دهم و یا اینکه اگر پروژه‌ای را در دست داشته باشم، پیشنهاد دیگری را قبول نمی‌کنم. زیرا دوست ندارم سر خودم را شلوغ کنم؛ چرا که این موضوع باعث افت و نزول خواهد شد.»

شجریان همچنین از مراحل تولید یکی دیگر از آثارش خبر داد و در این باره گفت: «در حال همکاری با یک آهنگساز آمریکایی به نام «ژانو» هستم که به زبان فارسی مسلط است و من هم علاقه‌مند شدم که با او پروژه‌ای مشترک داشته باشم.»

در بخش دیگری از این نشست، «علی قمصری» آهنگساز آلبوم «چه آتش‌ها» که پیش از این نیز با «همایون شجریان» همکاری‌های مشترکی داشته، آلبوم «چه آتش‌ها» را حاصل کنسرتی دانست که دو سال پیش در تالار وحدت و در پنج سانس با همراهی گروه «همنوازان حصار» به روی صحنه رفت و فضایی تلفیقی داشت و گفت‌و‌گوی موسیقی ایرانی و موسیقی بین‌الملل را در بر می‌گرفت. «قمصری» درباره تجربه این کنسرت گفت: «در این کنسرت اتفاقات تازه‌ای در سازبندی افتاد و «بهرام آقاخان» نیز در آن کنسرت، گیتار فلامنکو نواخت. همراهی کمانچه و ویلن آلتو‌، بم‌کمان و ویلنسل و... تقابلی را ایجاد کرد که از این فضا استفاده کنیم و این فضا هم در ادامه تفکراتم بود.»

قمصری همچنین نحوه شکل‌گیری ایده این کار را اینگونه بیان کرد: «ایده‌ اصلی این کار در آن زمان مایه‌گردی‌های متداوم بود. به طوری که یکی از قطعات را در بیات ترک شروع می‌کردیم و بلافاصله وارد همایون می‌شدیم. اما از آنجا که سعی کرده بودیم در این پروژه از پل‌های هارمونیک استفاده کنیم، در هر دستگاه چند راه محدود برای مایه‌گردی داشتیم.»

او درباره نحوه توزیع و چینش کار‌ها در این آلبوم گفت: «بخش اول کار دوئت تار و آواز بود و بخش دوم با همراهی اعضای «همنوازان حصار» نگاه متفاوت‌تری به رپرتوآر موسیقی ایرانی داشتیم که بیشتر در دستگاه همایون اجرا می‌شد.»

این نوازنده تار در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: «پس از اینکه فایل‌های صوتی این اجرا را شنیدم با خودم فکر کردم که چقدر همه چیز سرجایش است. اجرا‌ها به قدری کامل است که کاملاً بدون اینکه دستخوش تغییر شود، ‌می‌تواند مورد انتشار قرار بگیرد و فکر می‌کنم نوازنده‌ها در آن کنسرت اجرای بی‌نقصی داشته‌اند.»

او همچنین به استقلال آوازی «همایون» در اجرای این آلبوم اشاره کرد و افزود: «به اعتقاد من، تنوع آوازی کار از جهت لحن و داینامیک جدید است و با استانداردهای آواز ایرانی فرق دارد. آواز شجریان در این کار شبیه خودش است و استقلال آواز در آن دیده می‌شود.»

قمصری در بخش پایانی صحبت‌هایش به متعادل بودن آلبوم اشاره کرد و افزود: اثر «چه آتش‌ها» قدمی رو به جلو بوده و روی همه ابعاد آن تمرکز شده است. در این اثر نه آنقدر جوان بوده‌ام که جوانی کنم و نه آنقدر پیر بودم که بخواهم کار خسته کننده منتشر کنم.