موسیقی ما - علی رضوی:

۱. آخرین شب از برنامه‌های جشنواره موسیقی فجر در برج میلاد که به بخش جنبی جشنواره اختصاص داشت، با یک اجرای یک گروه نیمه سنتی به روی صحنه رفت. سیاست جشنواره در مورد اجراهای برج میلاد اینگونه بوده که گروه‌های پرطرفدار و پرفروش در این سالن به روی صحنه بروند. هرچند رستاک را نمی‌شود در دسته گروه‌های پاپ قرار داد، اما جمعیت حاضر در سالن همایش‌های برج میلاد در دوسانسی که روز یکشنبه گروه رستاک به روی صحنه رفت، نشان داد که این گروه آنقدر پرطرفدار هست که بتواند در این دسته بندی قرار بگیرد.

۲. رستاک از نمونه گروه‌هایی است که تنها با یک آلبوم توانست محبوبیت ملی پیدا کند و قشرهای مختلفی از جامعه را طرفدار خودش کند. هرچند سابقه فعالیت این گروه به حدود ۱۵ سال برمی‌گردد، اما تنها آلبوم «همه اقوام من» آن‌ها بود که خیلی گل کرد و مردم هم بیشتر آن‌ها را به همین آلبوم می‌شناسند. آلبومی شامل ترانه‌های محلی از تمام نقاط ایران که با تنظیمی متفاوت ارائه می‌شوند. هرچند این تنظیم متفاوت ترانه‌ها را از اصالتشان دور می‌کند اما از طرف دیگر برای شنوندگان عام لذت بخش‌تر است.

۳. دعوت از نوازندگان محلی برای اجرای زنده، یکی زیبا‌ترین کارهایی بود که رستاک در کنسرت یکشنبه شبشان انجام دادند. در دو قطعه «رعنا» و «گل گل» نوازنده‌های محلی در کنار گروه قرار گرفتند تا با اجرای اصلی قطعه محلی حال و هوای گروه را هم به فضای ترانه نزدیک کنند.

۴. رستاک هم از آن دسته گروه‌هایی است که اجرای زنده‌اش هیجان انگیز‌تر از آهنگ‌های استدیویی‌ است. از طراحی لباس‌ها گرفته تا ترکیب نشستن روی سن و ترکیب ساز‌ها چیزهایی است که به نظر روی آن‌ها فکر شده. به علاوه هماهنگی خاصی که بین گروه وجود دارد و شادی و هیجانی که در هنگام اجرای قطعات به مخاطب می‌دهند، چیزی است که هیچکدام در آلبوم‌های صوتی و حتی تصویری آن‌ها نمی‌شود یافت.

۵. رستاک به سرپرستی سیامک سپهری یکشنبه شب در سالن همایش‌های برج میلاد با حدود ۳۰ ساز روی صحنه رفتند. ۳۰ ساز با حدود ۱۵ نوازنده. این یکی دیگر از ویژگی‌های منحصر به فرد رستاک است که هر نفر در گروه به چند ساز مختلف که بعضا برای مناطق مختلف ایران هستند و هیچ ربطی هم به هم ندارند مسلط هستند. این موضوع باعث می‌شود تا رنگ‌آمیزی گروه در هر قطعه تفاوت داشته باشد و شما صداهای مختلفی از ترکیب گروه بشنوید که هم با موضوع آهنگ و منطقه‌ای که از آن خواسته است هماهنگی داشته باشد و هم صداهای تکراری برای شنونده خسته کننده نباشد.