با سلام در ابتدا انتشار آلبوم جناب خواجه امیری عزیز رو به ایشون و هواداران خوبشون تبریک عرض میکنم و امیدوارم هواداران عزیز از شنیدن این آلبوم لذت ببرن و لحظات خوبی رو داشته باشن در کنار این آلبوم.خسته نباشید احسان عزیز!
آلبوم پاییز؛تنهایی یکی از آلبومهایی بود که مدتهاست منتظر انتشار اون بودم و بسیار مشتاق بودم نتیجه ی دو سال تلاش احسان عزیز رو بشنوم.خصوصا همکاری ایشون با چهره های جوان و خوش آتیه ی موسیقی کشور نظیر آرون حسینی؛معین راهبر و سعید زمانی.
از شنیدن ترکهای تنهایی؛پاییز؛حس و درد لذت بردم واین کارها رو دوست دارم.اما کلیت کار نظرم رو برآورده نکرد و بعد از چند بار گوش کردن به آلبوم نتونستم پاسخ برخی ابهامات رو بدم و دلیل برخی انتخابهای احسان رو نفهمیدم.کمرنگ شدن نقش هومن نامداری و سپردن بخش عمده ی تنظیم به سعید زمانی که برخی تکرارها و یکنواختی در تنظیمهاش بسیار آزار دهنده بود.اگر قرار بود استایل آلبوم عاشقانه ها حفظ شه و در کنارش فضاهای جدید تجربه شه ای کاش انتخابهای دیگری انجام میدادن.اما بهر حال نظر ایشون محترمه و تلاششون و کارشون فابل احترامه؛بی شک طرفداران لذت خواهند برد...

در کل بعد از آلبوم احسان پرونده ی امسال واسم با دو شاهکار پاروی بی قایق و عشق یعنی بعلاوه ی آلبوم آبرومند؛شنیدنی و خوب اما مهجور و مظلوم قدم میزنم از علی امنیان بسته شد و ضمن احترام به تمامی موزیسینا و خوانندها و طرفداران عزیزشون جز این سه اثر؛کار دیگه ای نظرمو جلب نکرد...