غم رفتن مرتضي پاشايي سرد بشو نيست كه بخوام كليشه اي تسليت بگم...
پدر مرتضي چقدر خوب از تواضع و مردم دوستي مرتضي گفتن ولي يه نكته ي خيلي بد تو اين مراسم اين داربستايي بوده كه دور مزار بستن و مردم رو راه نمي دن و ملت بنده خدا از پشت نرده ها نظاره گرند. من سوالم اينه مرتضي رو مردم كوچه و خيابون و همونايي كه سرپا تو سرما پشت نرده ها وايساده بودن بيشتر دوست داشتن و از غمش داغدار شدن يا يه عده معدودي عزيز كرده كه با احترام وارد محدوده vipميشدن. همونايي كه قبله مرگش بيماري و سرطان مرتضي رو فيلم ميدونستن. به نظرم اين طرز برخورد با مردمي كه فقط به عشق مرتضي اونجا بودن صحيح نبود و اگه مرتضي اينجور اخلاقايي داشت و با مردم اين مدلي برخورد ميكرد قطعا اينقدر محبوب نبود . مرتضايي كه به گفته ي پدرش وقتي رو تخت بيمارستان هم خوابيده بود نگران مردمي بود كه جلوي بيمارستان تو سرما تجمع بودند . روحش شاد يادش گرامي و مرامش پر رهرو.