آقای به اصطلاح "استاد" اباذری،
ضمن عرض ادب و احترام به شما، متأسفم که چنین سخیف به اندیشیدن و نقادی نشسته اید !
هم شما و هم آن موسیقیدانی که شما را تأیید میکند به شدت نیاز به آموزش "تعریف" هنر و موسیقی دارید تا معنایِ هنر موسیقی که بالاتر از قواعدِ اِعمال شدۀ بشری است به شما و امثالتان تفهیم شود.
موسیقیِ مرحوم مرتضی پاشایی،در قالب و فضایِ شناسۀ موسیقی، موسیقیِ خوبی نیست اما شما تحت هیچ شرایطی حقِ مبتذل خواندنِ موسیقی پاپ را ندارید چرا که بخشی از هنر موسیقی است مشروط به آنکه صحیح و درست به پرداخت برسد.شما با این اظهارِ نظرِ ناشیانه نمی توانید اساتیدی همچون واروژان،بابک بیات،اسفندیار منفرد زاده،سیاوش قمیشی،پرویز مقصدی و.. را که برای موسیقیِ حقیقیِ پاپ در این مملکت زحمت کشیده اند زیرِ سوال ببرید.
شما اگر اندکی شناخت داشتید متوجه میشدید که موسیقی فقط به فضای کلاسیک اطلاق نمیشود و سیر و تحولاتی شامل حالش شده که شما به اندازۀ موهایِ سپیدِ سرتان از آن غافلید ! موسیقی باید خوب باشد وگرنه فضا و قالب محکوم نیست؛ حال اگر افرادی آمده اند و میدانی هم به کم سوادان داده شده نباید به ماهیتِ موسیقیِ پاپ حمله کنید که هیچ ربطی به خشمِ شما ندارد که ربطی هم داشته باشد از کم سوادیِ شماست! موسیقی ای که امروزه پاپ شناخته میشود در اصلِ خود، پاپ نیست، درواقع فضایِ جدیدی است از موسیقی مجازی یا بعبارتی کامپیوتری که متأسفانه تعریفِ اصیلِ موسیقی را یدک نمیکِشد اما با این ادبیاتِ شما هم نباید با این فضا برخورد کرد چونکه اگر این رسمِ نقد باشد به زوالِ فرهنگیِ مملکت،بیشتر کمک میشود چرا که منتقد یک درمانگر است نه سرزنش کننده! اگر اینطور بود که همۀ بیمارانِ این سرزمین در بیمارستان جان می دادند !
به اُمیدِ توجه و تأمل به تعریفِ فرهنگ و هنر زیر سایۀ اساتیدِ هنر شناس نه صرفا "اُستاد" به منزالۀ رشد و ارتقاء تمدنِ فکریِ یک جامعه برایِ کسبّ آگاهیِ بیشتر.