اوج کاره محسن چاووشی برمیگرده به قبل از یه شاخه نیلوفر .......به نظر من بهترین آهنگ دنیا خدکشی ممنوع هست(ورژن بدون مصاحبه)
دیگه صدای محسن مثل اونروز ویران ککنده نیست کاش دوباره صداشون رو به همون روز بیارند!!!
از مسئولین سایت موسیقی ما بهترین سایت موسیقی ایران تشکر میکنم.

حامد جان(94.136.50.63) که گفتی:
اما نکته جالب در اون استفاده از 3 اهنگ سلطان چاوشی در این برنامه هست که رکورد اجرای اهنگ از یه خوانندست در این برنامه

محض اطلاع شما آهنگ "نشکن دلمو" مال چاوشی نیست و تمام امتیازش(هم ملودی و هم ترانه) متعلق به محسن یگانه است... تو اون برنامه ای هم که گفتی(که منم مثل شما و خیلیا دیدم)این آهنگ به نام محسن یگانه توسط یکی از یکی از شرکت کننده ها اجرا شد...در زیرنویس برنامه هم آهنگ به اسم محسن یگانه نوشته شد و "فقط" به خاطر هم صدایی چاوشی تواین آهنگ "بعد" از اسم محسن یگانه نام چاوشی رو هم نوشته بودند...

محکم بشین دلم................این دور آخره............

من عاشق همین محسنم.............................................

آخی بمیرم نامجو جان...آرزوتونه تو همچین چیزایی سهیم باشین نه؟زور که نیست بابا....اونور آب یگانه رو هیچ احدی نمیشناسه...من یادم نمیاد که گوگو شاسم یگانرو به زبون آورده باشه...اگه میاورد حتما کلیپش میکردینو همه جا پخشش میکردین!!!که مثلا بگین آره یکی اونور یگانرو میشناسه....
تمام امتیاز نشکن دلمو ما بگانست؟ولی به هرکی میگی فلان آهنگ میگه نشکن دلموی چاوشی...وگرنه خود یگانه هم تنهایی خوندش چرا پس شنیده نشد؟؟؟؟!!!!
ببین وقتی رامین زمانی نشناسه یگانرو یعنی یگانه اگه خوانندگی رو بزاره کنار خیلی خیلی بهتره!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! loooooooooolll
راستی از فیسبو..ک دیگه چیز نمیگی...درسش کردی؟؟؟

قابل توجه اون چنتا ... که نظارت مفت دادن
=============
=============
||
||
||
V
صدا صدای خودش بود ...

s1.picofile.com/file/6224585510/mohsen.jpg

محسن چاوشی نامی اشنا برای ان هایی است که موسیقی را دوست دارند و حتی ان هایی که از موسیقی هیچ چیزی نمی دانند و بعضی وقت ها و از روی تفنن به ان گوش میکنند . محسن چاوشی حتی از همان روزهایی که خواننده مجوز دار نبود هم طرفداران زیادی داشت و تقریبا نامش برای همه اشنا بود اما در عین پرطرفداری این خواننده ناشناس ترین خواننده شاید تاریخ موسیقی ایران است .حداقل ما سراغ نداریم پیش از این خواننده ای را که نامش برای همه اشنا باشد و ترانه هایش به گوش مردم اشنا اما چهره اش ناشناس مانده باشد .
شاید محسن چاوشی میتوانست یک سوژه خوب برای ژول ورن باشد تا یکی از داستان های تخیلی و اسرارامیزش را درباره او بنویسد چون هر چه میتوان درباره اون نوشت ، وقتی قرار نیست کسی او را بیشتر از این بشناسد .کاری که بسیاری از نشریات در این مدت انجام دادند و در طول چند سال اخیر و از روزی که محسن چاوشی نامش بر سر زبان ها افتاد ، بسیاری از نشریات شایعات عجیب و غریبی را منتشر کردند . یکی از این شایعات که بیشتر از بقیه همیشه منتشر شده و هیچ وقت هم بوی کهنگی نگرفته است داستان صدای این خواننده است . خیلی ها اعتقاد دارند صدایی که از محسن چاوشی شنیده میشود ، صدای خودش نیست و با انواع و اقسام نرم افزارهای کامپیوتری این صدا تولید میکند ! داستان محسن چاوشی چیست ؟ ایا این شایعات حقیقت دارد ؟

متکبر ، مغرور ... یا خونگرم و صمیمی ؟!

ایا دلیل فراری بودن محسن چاوشی از اهالی موسیقی و حتی خبرنگاران نشریات همین است ؟ اینکه اون خواندن بلد نیست و با استفاده از « اتوتیون » ( فالش گیر ) میخواند و با استفاده از انواع و اقسام حقه های کامپیوتری صدایش را عوض میکند ؟ ایا این صدای خش دار و زخمی صدای محسن چاوشی نیست ؟ راستش را بخواهید اگر من ( ارش ظلی پور ) هم شاید جزو یکی از ان شایعه سازان بودم و محسن را از نزدیک نمیشناختم ، دلیل دوری گزیدن از اطرافیان را همین دلایل میدانستم هر چند هیچ وقت شاید تا مطئنم نمیشدم حدسیاتم را روی کاغذ نمی اوردم !

محسن را چند ماهی است از نزدیک می شناسم . او به همراه ایمان قیاسی بارها و بارها به دفتر اتفاق نو امده و دوستی مان هم از این رفت و امدها شکل گرفت . برای من هم اشنا شدن با خواننده ای که از همه فراری است ، جالب بود . شاید تا قبل از اشنا شدن با او گمان میکردم یک ادم گوشه گیر و منزوی است که هم تکبر و مغرور است و هم هیچکس را قبول ندارد اما حدسیاتم کاملا اشتباه بود . او به شدت خونگرم ، رفیق باز و پرانرژی است و اصلا و ابدا یک جزیره ناشناخته نیست .
اما این رفاقت و این اشنایی دلیل محکمی نیست تا ذهنیاتم را فراموش کنم و به این فکر نکنم که صدایی که از محسن در اهنگ هایش میشنویم ، صدای خودش نیست و با هزار کلک کامپیوتری و غیرکامپیوتری درست شده است . این تردید هنوز در ذهن من باقی است تا اینکه او خودش دست به کار میشود !

کنسرت دو نفره سنتوری !

عصر یک روز پاییزی است . مثل اکثر روزهای دیگر . شلوغی و ترافیک کلافه ام کرده که تلفنم زنگ میخورد . محسن است . پیشنهادش وسوسه برانگیز است چون من خیلی به خانه او نزدیک هستم و از طرف دیگر میدانم گپ زدن با محسن انرژی ادم را زیاد میکند . چند دقیقه بعد در منزل محسن هستیم . دقایقی خوش و بش میکنیم و بعد به استودیوی کوچکش که در یکی از اتاق های خانه اش درست کرده ، می رویم . دوست دارم به او بگویم بخوان اماز باز هم تردید دارم که چه پاسخی بشنوم . البوم جدیدش را هم یکی یکی میگذارد و گوش میکنم و کمی با هم تبادل نظر میکنیم تا اینکه خودش سر حرف را باز میکند : «« تو هم فکر میکنی صدای خودم نیست ؟ »» خیلی بی مقدمه رفت سر اصل مطلب . نگاهش میکنم ، با لبخند شیطنت امیزی میگویم : « اره » میخندد و میگوید : « میخاهی برایت بخوانم ؟ » سرم را به نشانه تایید تکان میدهم . میپرسد : « چی دوست داری بخونم ؟ » کمی فکر میکنم و میگویم : « سنگ صبور » . پشت پیانو میشیند و شروع میکند : «« رفیق من سنگ صبور غم هام / به دیدنم بیا که خیلی تنهام »»
باورم نمیشود . صدای خودش است . همان صدایی که قبلا شنیده بودم ، حتی با خش بیشتر ، حتی زخمی تر ! نگاهش میکنم و او با احساس تمام می خواند . تمام که میشود ، فقط لبخند میزند . میپرسد : « حالا چی ؟ صدای خودم بود ؟ » میخندم و میگویم : « فکر کنم صداتو ساخته بودی قبلا ! » میگوید : « باز هم میخواهی بخوانم ؟ » من هم بی درنگ میگویم : « زخم زبون » ... و او شروع میکند : « من با زخم زبونات رفیقم / مرهم بذار با حرفات رو زخم عمیقم »

حالا دیگر مطمئن هستم که صدای محسن چاوشی بدون هیچ تغییری رو کارهایش شنیده میشود . تمام که میشود ، نگاهش میکنم . لبخندی می زند . میگوید : « فکر میکنی صدای خودم نبود ؟ » جوابی نمیدهم . حداقل خوشحالم که حالا برای یکی از سوالات سخت ذهنم پاسخ قانع کننده ای دارم . یک بار دیگر کارهای البومش را با هم گوش میکنیم ، هر چند او گفته چیزی از البوم ننویسم اما فقط این را میتوانم بگویم که در بین همه کارهایش من چمدون ، بچگی و کافه های شلوغ را خیلی دوست داشتم و مطمئن هستم البوم « حریص » پاسخ خوبی برای منتقدان او خواهد بود .

اقا محسن ، کنسرت بگذار !

حالا دیگر خیابان ها شلوغ نیست . در حالی که در راه برگشت به خانه هستم ، به اتفاقات روز فکر میکنم . با خودم میگویم پس چرا محسن کنسرت نمی گذارد ؟ چرا زنده اجرا نمیکند ؟ صدایش که مال خودش است و هیچ حرف و حدیتی هم دیگر نمانده . باید او را راضی کنم که بعد از انتشار این البوم روی استیج هم اجرا کند . محسن چاوشی که کنسرت بگذارد ، هم به نفع موسیقی پاپ است و هم خودش . درست مثل خیلی از خوانندگان خوب پاپ کشورمان . تصمیم میگیرم اتفاقات ان چند ساعت را در شماره بعدی مجله چاپ کنم . با خودم میگویم که شایعه سازها که این گزارش را بخوانند ، حتما قانع میشوند که صدای محسن مال خودش است . البته دیوار حاشا ، همیشه کوتاه است و برای ان هایی که دنبال تخریب هستند ، همیشه راه باز است . شاید بگویند : « بابا ، زخم زبون و سنگ صبور که نیاز به افکت نداشته ، میگفتی فلان اهنگ را بخواند ... » ای بابا ، اقای چاوشی ! کنسرت بگذار .

اتفاق نو - شماره 137 - نیمه اول دی 89

==================

پ.ن :
تکمیلی :

رسول ترابی - رونامه نگار :

در مواجهه با هر شخص یا پدیده موفق و فراگیری همیشه سعی می‌کنیم به نوعی تخریبش کنیم و عیبی، چیزی از آن بیرون بکشیم و در بیاوریم. چرایش را هیچ وقت ندانسته‌ام. فقط منتظریم که کسی یا چیزی با اقبال عمومی روبه‌رو شود و کارگاه عیب‌سازی‌مان راه بیفتد تا ثابت کنیم این آدم یا چیزی که اینقدر موفق نشان داده، همچین چیز تحفه‌ای هم نیست. حالا این چه ربطی به یادداشتم دارد، عرض می‌کنم. در این سال‌ها خیلی‌ها را دیده‌ام که وقتی آهنگی را از چاووشی شنیده‌اند یا درباره‌اش بحث شده قبل از هر نقدی برای اولین حرف و نظر درباره یک موضوع خاص با یک دیالوگ تکراری حرف زده‌اند: «این صدا واقعی نیست، همه‌اش افکت و تیون است و…» قرار شده واقعیت‌ها را بگویم. بارها صدای live زنده محسن چاووشی را شنیده‌ام. بهتان قول می‌دهم صدا، همین صدایی است که می‌شنوید. صدایی با همین رنگ و چارچوب و وسعت. به اضافه کمی چاشنی دیلی و پژواک و تکرار صدا .او همه تلاشش را برای اثبات خودش روی استیج در همین چند ماه اخیر انجام خواهد داد تا این شایعه ها را پاک کند.
اصلا به این شایعات و خیال‌بافی‌ها و ایرادات همیشه ثابت برای همه صداهای موفق توجه نکنید و از موسیقی لذت ببرید.

محسن یگانه - خواننده :

“کجای صدای محسن چاووشی ساختگیه؟!! اگر این قضیه رو باور دارید که من خوب زنده می خونم این رو بدونید که کاری مثل نفس بریده رو من و محسن چاووشی توی یه لایه با هم خوندیم همه شرایط هم برامون برابر بود!! چه افکتی؟ چه فیلتر و ساختگی بودنی؟! معذرت می خوام اگه دارم تند با این قضیه بر خورد می کنم چون یه جورایی حداقل به منی که باهاش بارها کار کردم بر می خوره.. تا کسی کارش به نوعی گل می کنه دوست دارن به هر نحوی شده خرابش کنن و هنرش رو زیر سوال ببرن..محسن چاووشی هم به خاطره جنس صدای خاصش وقتی وارد بازار موسیقی شد هر کس خواست یه جوری از صفحه خارجش کنه..هرکی که علمش رو نداشت اومد گفت صداش فیلتره یا فلان افکت رو داره!!! صدای محسن چاووشی دقیقا” همینی هست که می شنوید چرا باید فکر کرد که نیست!!”

داداش
کنسرتو بذاره ، من می گم صداش مال خودشه !
ولی تا وقتی کنسرت نداده، کل دنیا هم بگن صداش مال خودشه هیچکس باورش نمیشه !
عاشق افکت بودن که نمیشه کار... !
عاشق صدا باشید !

به کوری چشم دشمنا کنسرتم میزاره....تا چشاتون درآد.......

فرض می کنیم صداش مال خودش ( صدای منم مال خودمه مگه قشنگه ؟)

مهم اینه که تو کنسری جمعیتو که می بینه سکته نکنه.بتونه خودشو جمع و جور کنه
مهم اینه که وقتی یه آهنگو می خواد اجرا کنه از پسش بر بیاد.مثل استودیو نیست که 1000 بار یه آهنگو بخونه تا یکیش خوب بشه. یه بار باید بخونه ........................

سجادی اینارو نگو دیگه...
چون قبلا زیاد گفتیم بهشون...اگه بازم بخوایم بگیمو اینا باز حرف خودشون رو بزنن یه جورایی بهشون توهین میشه...
آخه به انسان یه بار یه حرف رو میزنن و اونم میپذیره...اگه بازم بگیمو اینا نپذیرن یه جورایی به انسانیتشون توهین میشه....
دیگه نگو!!

سه سوال دردناک

۱. شادمهر را همه تان می شناسید ! محسن چاووشی را هم همین طور ! شادمهر البته در حد اسطوره ی چاووشی نیست ! اما برای خودش یک پا افسانه است ! کاری با سواد موسیقی اش ندارم . کاری هم با این ندارم که ویولون و گیتار و پیانو را در چه حدی می زند ! از این هم می گذرم که چگونه می توانست با یک بار دست گذاشتن روی هر چیزی ( البته تا یک دوره ای ) آن را به مد روز تبدیل کند . اغراق نیست اگر بگویم تنها با یک تراک سه عنصری را وارد موسیقی پاپ ایرانی کرد که تا ۳-۴ سال نبض موسیقی را در دست خود داشتند ! تیون – واسوخت – پاپ-تکنو ! کافی است در حافظه ی خود به زمان پخشِ آهنگ « خیالی نیست » رجوع کنید و موزیک های قبل و بعد از آن را مقایسه کنید ! شادمهر همه کار کرد ؛ با بزرگترین و کوچکترین اسم ها کار کرد ، فیلم بازی کرد ، آهنگ غیر مجاز بیرون داد ، باعث شد صد ها نفر عشق خوانندگی پیدا کنند ( مثلا یکی از بچه ها که طرف های صادقیه می نشیند، محسن یگانه و خیلی های دیگر ! ) و در نهایت از ایران رفت و افت و خیز های وحشتناک و عجیب و غریب را از سر گذراند .

چیزی که فکر من را مشغول کرده زمانه ای است که شادمهر در آن زیست و شادمهر شد ! از خودم می پرسم اگر چاووشی با همین صدا و ملودی ها ( شعر هایش هیچ که احتمالا مجوز نمی گرفتند ! ) از سال ۷۶ کارش را در آلبومی با حضور چند خواننده ی پاپ دیگر شروع می کرد می توانست به جایی برسد که شادمهر رسید ؟ جدا چه می شد ؟ آیا همین محسن می شد ؟ یا رویایی تر ؟ یا اصلا هیچ وقت مجال پیدا نمی کرد تا به این اسطوره تبدیل شود ؟ آیا اگر چاووشی از نسل اولی های موسیقی پاپ بود من هیچ گاه می توانستم حداقل برای خودم یک بت موسیقایی داشته باشم ؟ سنم می رسید ؟ می شد کسی باشد که برایم بخواند « آخ که چه لذتی داره ناز چشمات رو کشیدن » ؟ یا نه همه چیز مشروط به آن بود که چاووشی با یک کیبورد و ۱۰۰ مًن اتوتیون و صدای قمیشی و شعرهای مصدق و حیدرزاده شروع به کار کند و بعد هم برسد به « سنتوری » و « متاسفم » ؟ آیا اگر چاووشی می توانست مثل شادمهر ۳ تا از سخت ترین و بی ربط ترین ساز ها را خوب بزند و با یک ترک تا چند سال نبض بازار را در دست خودش بگیرد و با صد جور خواننده ( از محمد اصفهانی و ناصر عبداللهی گرفته تا عرشیا و مهستی و ابی ) کار کند ، باز هم می توانست چاووشی ما شود ؟ اگر رضا فوادیان نبود چاووشی با چه کسی استارت کارش را می زد تا همین گونه مرموز ریورب و دیلی پایان ناپذیر صدایش تا ابد در سرمان بپیچد ؟ اگر کارهای اولش با یک کیبورد خشک و خالی تنظیم نشده بودند می توانستند گوش را متوجه خود کنند ؟ اگر در دوره ای که « متاسفم » را ساخت جهان پر نشده بود از انواع و اقسام سمپل ها و VST ها باز هم می توانست « نفس بریده » را تولید کند ؟

در یک کلام آیا می شود شادمهر را خط زد اما به جایش یک چاووشی داشت که هم خصوصیات شادمهر را دارد هم جادوی چاووشی را ؟ آیا این جادو بدون شرایطی که در آن پدید آمد ممکن است ؟

۲ . شادمهر آهنگی دارد به نام « ژینا » . البته باید نوشت : « ژیــنــا » … فکر کنم اگر تا آخر عمرم به این آهنگ گوش بدهم باز هم در میانش احساس مرگ کنم . از اولین روزی که این آهنگ به گوشم خورد ( اگر اشتباه نکنم در یک تیزر بود که شادمهر جایی دور از شهر ایستاده بود و ویولون می زد ) تا الآن که این پست نوشته می شود ژینای شادمهر آتش به جان من می اندازد .

آیا می شد چاووشی ژیــنــا را بخواند و این سوز را حـفظ کند ؟ آیا می توانست این ملـودی و آکـورد ها را در بیاورد ؟

چیزی که شادمهر و چاووشی را در نقطه ای روبروی هم قرار می دهد ترانه ای است که هر دو از مریم حیدرزاده انتخاب کرده اند . البته چاووشی آن را برای خودش آهنگسازی کرده است و شادمهر برای مهستی . حتما همه تان متوجه سوزی که در « راه دشوار » است شده اید . آن آهنگی که شادمهر ساخته اصلا سوز ندارد . واقعا سرسری از ترانه اش گذشته . محسنِِ ما اما سوز را گرفته و ناز چشمانش آتش به جانمان می اندازد . آتشی نه از جنس آتش ‌ژینا اما با سوزی به همان اندازه … ملودی اولیه ی « تفدیر » هم از آن ملودی های سوزناک است . حتی شعر و آهنگ هم خوب است اما خب آن صدای تو دماغی شادمهر را دیگر ندارد …

۳ . به نظر شما امسال بعد از ماه صفر چه اتفاقی خواهد افتاد ؟

۱۶ شهرویر ۸۹
۱۱:۴۰ صبح
--------------------------------------------------------------------------
برگرفته از سایت چاووشی نامه به آدرس:
chavoshiname.wordpress.com

البته با در سوال سومش به جای عید فطر ماه صفر را نوشتم.
موزیک ما خواهش می کنم تایید کنید.