یاد تو افتادم دلم لرزید
یادت مث خوابای رنگی بود
بغضم شبیه بچه ها وا شد
حالم ولی حال قشنگی بود

یاد تو افتادم یاد تو افتادم

یک عمر با تو زندگی کردم
یک عمر زندگی با تو کم نیست
تو خاطراتم هرچی می‌گردم
غیر از تو چیزی تو گذشتم نیست

از ازدحام این همه رویا
قلبم دچار حس مبهم شد
تا یاد لبخند تو افتادم
از اضطراب هر شبم کم شد

یاد تو افتادم که با عشقت
هر کاری با قلبم بگی کردی
انگار از اون لحظه ای که رفتی
تو تازه در من زندگی کردی

تو خاطرت هم زخمه هم مرهم
این حس دلیل بی‌قراریمه
گاهی همین زخما رو می‌بوسم
چون از تو تنها یادگاریمه!