تو که نباشی، غصه یِ عالم 
جمع میشه تو دل، می گیرم ماتم
 توکه نباشی ،به این زندگی
 شک دارم بی تو ، ندارم عادت
وقتی که نیستی،دیر میگذره این
عقربه هایِ، بی وزنِ ساعت
تو که نباشی نفس ندارم
قلبم میگیره خیالت راحت

تو دلم آتیشه ؛تو نگام بارون
تو گلوم یه بغصه ؛ رو لبام هذیون
یه غرورِ زخمی؛یه مرده تو دار
حیفه این عشق و حیفه اون دیدار

رفتی ندیدی، شکسته بالم
خبر نداری، از منو حالم
درد داره اینکه، بهم میخندی
میری پشیمون، تو بر میگردی
یه روز میفهمی، کی مجنونت بود
پشیمون میشی، برمیگردی زود
شاید نباشم، آدمِ سابق
نبودی با من، یه دل وصادق